گزارش از هفتمین جلسه

سال اول پسرها با کیف سامسونت به دانشگاه می آیند ولی سال آخر با خود هیچ چیز نمی آورند حتی خودشان را. این جمله به نظرم حرف درستیه چون وقتی استاد در این جلسه گفت صحبت های ایشان را بنویسیم علاوه بر اینکه خیلی ها فلم و کاغذ نداشتند خیلی ها حتی بدن مبارک را هم سر کلاس نیاورده بودند. از این موضوع بگذریم اما خواستم عرض کنم که نوشتن گزارش های این وبلاگ از کدام جلسه به گوش دانشجوها رسید.

استاد طبق  روال همیشه ابتدای کلاس را پیش میگیره و تمرین تایپ می کنه و از بچه ها میخواد تا کلماتی که میگه را تایپ کنند.

بعد از کار همیشگی استاد از مزیت های تلگرام صحبت میکنه و بچه های کلاس هم سعی می کنند به هر طریقی در بحث مشارکت کنند.

وقتی بحث از برنامه های تماس صوتی و تصویری میشه بحث تازه برای دانشجوها جذاب میشه. استاد ها هم در این بین میگه یادتون هست قبلا همه تو این شبکه ها به هم می گفتن اصل بده یکی از بچه ها هم در این بین میگه استاد شما از کجا می دونین از کیا تا حالا اصل خواستین.... البته استاد سکوت می کنه.

در ادامه استاد به صورت رندوم گزارش های بچه ها را در وبلاگ می خونه و از خانم لکی زاده می خوان که در مورد گزارش خودش مختصر توضیحی بده

بدبختانه استاد وبلاگ منو هم در این جلسه فتح می کنه جلوی بچه ها و با خالی بودن وبلاگ سری از تاسف تکون میده.